به عنوان خرگوش رفتی و حالا به عنوان خوک برمی گردی
این شعار نه چندان خوشایند هواداران اینتر است در وصف رونالدو ،خائنی که آنقدرها هم دوست داشتنی نبود…
رونالدو در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۷ پس از انتقالی به ارزش ۷.۵ میلیون یورو به اضافه پاداش، از رئال مادرید به آث میلان پیوست. این بازیکن برزیلی در طول ۲۰ بازی خود شماره ۹۹ را بر تن کرد و بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ تنها ۹ بار دروازه حریفان را باز کرد.
ظلم و ستم سرنوشت، در اولین فصل حضورش در سن سیرو، او به عنوان یک تماشاگر ممتاز در جام یوفا شرکت کرد، تورنمنتی که هرگز نتوانست برنده آن شود. این واقعیت که قبلاً در آن لیگ قهرمانان ۲۰۰۶-۲۰۰۷ با رئال مادرید شرکت کرده بود، و در کسب قهرمانی ناکام بود و دقیقا در همان فصل میلان قهمران اروپا شده بود فکر او را آزار میداد.
در ۱۳ فوریه ۲۰۰۸، او در تساوی ۱-۱ میلان مقابل لیورنو از زانو آسیب جدی دید و به بیمارستان منتقل شد. باشگاه پس از بازی تایید کرد که رونالدو رباط کشکک زانوی چپ خود را پاره کرده است. این باعث شد او در سن سیرو حضور داشته باشد و او در پایان فصل توسط میلان آزاد شد، زیرا قراردادش به پایان رسیده بود و تمدید نشد.
|
اینجا ، آخرین ایستگاه “ال فنومنو” در اروپاست! |
رونالدو در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۷ با ۷.۵ میلیون یورو به اضافه پاداش به طور رسمی بازیکن آث میلان شد. پس از دو روز مذاکره فشرده رامون کالدرون و آدریانو گالیانی، رئال مادرید و روسونری برای انتقال مهاجم برزیلی به توافق رسیدند. در بیانیه رسمی آمده است: “میلان اعلام کرد که رونالدو را از رئال مادرید خریداری کرده است، که قراردادی را امضا کرده است که او را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۸ با روسونری متحد می کند.”
مدیرعامل روسونری گالیانی شرایط این قرارداد را توضیح داد: «با توزیع مکانیسم همبستگی، ۷.۵ میلیون در دو قسط باید پرداخت شود. اگر میلان بتواند از طریق مرحله مقدماتی به پلی اف اصلی لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند، باید ۵۰۰ هزار یورو دیگر به رئال مادرید بپردازیم. بنابراین، خوشحال می‌شوم که ۸ میلیون به شما پرداخت کنم…». سپس از سیلویو برلوسکونی تشکر می کند: «او به قولش عمل کرد، به قولش عمل کرد. استام را با اودو و شوچنکو را با رونالدو جایگزین کردیم که پیشنهادهای دیگری داشت اما از انتخاب میلان خوشحال بود. پس ماموریت انجام شد همه ما خیلی خوشحالیم.”
رونالدو که در آن روز پر حادثه در والدبباس به دلیل حواشی در تمرینات شرکت نکرد، با ماشین شخصی خود وارد ورزشگاه سانتیاگو برنابئو شد تا پیش از عزیمت به میلان، فسخ قرارداد خود را با باشگاه مرنگه امضا کند. او در حال ترک برنابئو گفت: «قلب من درد می کند، اما زندگی همین است. من به تازگی قراردادم را با میلان امضا کردم. با اشاره به فابیو کاپلو، از همه هواداران و همه مربیانی که داشته ام تشکر می کنم، به جز یکی. این مربی به نوبه خود، نه کوتاه قد و نه تنبل، اطمینان داد که او را به دلیل مشکلات وزنی محروم کرده است: “برای او آرزوی موفقیت دارم تا بتواند کاری را که قبلا انجام می داد، یعنی تاریخ سازی انجام دهد.”
رونالدو در نهایت ساعت ۷:۵۵ به وقت میلان بعد از ظهر به فرودگاه لیناته می‌رسد، جایی که لئوناردو از او استقبال می‌کند، و از طریق یک خروجی ثانویه با یک آئودی خاکستری که توسط پلیس اسکورت می‌شد، فرودگاه را ترک می‌کند، و از پاسخ به سؤالات خبرنگاران اجتناب می‌کند.
